Zanimljivosti
Ljetno računanje vremena kod nas je prvi put uvedeno 27. marta 1983. godine. Počinje poslijednje nedelje marta, a završava poslijednje nedjelje oktobra. Cilj pomjeranja vremena uglavnom je ušteda električne energije. "Službeno vrijeme" u svijetu pomjera se unaprijed u poznu zimu ili rano proljeće, a vraća unazad u jesen, najčešće za jedan sat.
Pomjeranje kazaljki u zapadnoj Evropi uvedeno je početkom sedamdesetih godina prošlog vijeka, uz obrazloženje da se time "produžava" dan, omogućava uštede u potrošnji električne energije, povećava produktivnost, poboljšava prilagođavanje ljudi i radni dan čini efikasnijim.
Sve evropske zemlje koriste ljetnje vrijeme, a datum pomjeranja kazaljki različit je od države do države, tako da na sjevernoj hemisferi ljetno vrijeme počinje posljednje nedjelje marta ili prve sedmice u aprilu.
Pomjeranje vremena se u većini slučajeva obavlja u noći između subote i nedelje, da ne bi uzrokovalo veće probleme za radno stanovništvo.
Prelazak na ljetno i zimsko vrijeme prvi put je zabilježeno 1916. godine u zemljama na sjeveru Evrope, a do sada je uvedeno u oko 70 zemalja, uglavnom na sjevernoj hemisferi. Od 2002. godine EU, kao i ostale zemlje u Evropi, odredile su da ljetno vrijeme počinje posljednje nedjelje marta i da se završava posljednje sedmice oktobra.
Island je jedina evropska zemlja koja nije uvela zimsko i ljetnje računanje vremena.
Na južnoj hemisferi početak i kraj ljetnjeg vremena obrnut je u odnosu na sjevernu.
Većina modernih računarskih operativnih sistema ima mogućnost automatskog prelaska na ljetno računanje vremena.
Pojedini astronomi su protiv pomjeranja kazaljki i vještačkog "produženja" dana, jer smatraju da prirodu ne treba "mučiti", makar se to pravdalo i ekonomskom računicom.
Pomjeranje kazaljki u zapadnoj Evropi uvedeno je početkom sedamdesetih godina prošlog vijeka, uz obrazloženje da se time "produžava" dan, omogućava uštede u potrošnji električne energije, povećava produktivnost, poboljšava prilagođavanje ljudi i radni dan čini efikasnijim.
Sve evropske zemlje koriste ljetnje vrijeme, a datum pomjeranja kazaljki različit je od države do države, tako da na sjevernoj hemisferi ljetno vrijeme počinje posljednje nedjelje marta ili prve sedmice u aprilu.
Pomjeranje vremena se u većini slučajeva obavlja u noći između subote i nedelje, da ne bi uzrokovalo veće probleme za radno stanovništvo.
Prelazak na ljetno i zimsko vrijeme prvi put je zabilježeno 1916. godine u zemljama na sjeveru Evrope, a do sada je uvedeno u oko 70 zemalja, uglavnom na sjevernoj hemisferi. Od 2002. godine EU, kao i ostale zemlje u Evropi, odredile su da ljetno vrijeme počinje posljednje nedjelje marta i da se završava posljednje sedmice oktobra.
Island je jedina evropska zemlja koja nije uvela zimsko i ljetnje računanje vremena.
Na južnoj hemisferi početak i kraj ljetnjeg vremena obrnut je u odnosu na sjevernu.
Većina modernih računarskih operativnih sistema ima mogućnost automatskog prelaska na ljetno računanje vremena.
Pojedini astronomi su protiv pomjeranja kazaljki i vještačkog "produženja" dana, jer smatraju da prirodu ne treba "mučiti", makar se to pravdalo i ekonomskom računicom.
