Šta se, i koliko, nekada čitalo?

Ne znam da li znate, ali tiraž tzv. pisanih romana u bivšoj Jugoslaviji na 22 miliona stanovnika je bio ogroman. Lun kralj ponoći je išao i do 180 hiljada. Ninđa oko 100-120 i preko. Hejzi isto kao i Lun. Tu su još i ostali – Šejn, Dok Holidej, Vajat Erp, pa Laso romani, roto biblioteka… Na sve to dolaze i tzv crtani romani sa tiražima od 50 do 150 hiljada – zlatna serija, lunov magnus strip, Alan ford i ostali junaci iz ‘biser stripa’, stripoteka, strip art, eks almanah… Primjera radi, jedna Italija sa 60 miliona, skoro tri puta više stanovnika radi Zagora u tirazima od ‘samo’ 50 hiljada. Teks Viler je najprodavaniji a i on je oko ‘samo’ 200 hiljada. Gdje su tu stripovi za najmlađe – mikijev zabavnik, mikijev almanah… na sve to dodajte i ljubavne romane za jedinu ciljnu grupu koja ovde nije spomenuta (žene) i još gomile stvari koje su se makar usputno bavile stripovima. Na sve to ogromni traži dzuboksa, politikinog zabavnika solidni tirazi strip 82 i drugih edicija… knjige i da ne spominjem. Biblioteke su radile punom parom! Da li shvatate koliko su ljudi u bivšoj Jugoslaviji čitali???
A danas… Danas kad napišem evo ovoliki status, javi mi se Twitter generacija sa komentarom – brate ko će ovo da čita..

(tozza/facebook)