(tekst koji slijedi napisala je naša razrednica Dženana dana 2. aprila 2024. godine, a fotografije potiču od mostarske raje, koje su godinama objavljivane su na blogu “Dnevna doza Mostara”)
Ustaneš ujutru,
sve miriše,
još nije sunce pripeklo,
napijem se u banji te divne,
hladne vode
Radobolje,
pa niz ulicu,
pored Đačkog doma,
pa po zidiću i Ante Zuanića,
pored HIT-a Korzom,
pored BRISTOLA,
preko Titovog mosta,
izmedju Banje sa dva lava
i Hotel NERETVE,
preko Musale
i pored muzičke škole,
ka “slastičarni”,
pored brice Torle,
Fejićevom
pored kina ZVIJEZDA
i česme
kod Roznamedžijine džamije,
pored Đikićevog turbeta
kod Karađoz-begove džamije,
do Tepe,
pa kroz Kujundžiluk,
pored pradedine magaze,
preko Starog mosta,
zastajući da vidim
vrtloge smaragdne Neretve,
pa niz most,
pored Tabahane
i Hotela RUŽE
Cernicom
ka HIT u
i kući.
To je za mene Mostar.
(Dženana/20240402)
Fotografije iz vlastite arhive
(spagos)