To je moj Mostar..

(tekst koji slijedi napisala je naša razrednica Dženana dana 2. aprila 2024. godine, a fotografije potiču od mostarske raje, koje su godinama objavljivane su na blogu “Dnevna doza Mostara”)

Ustaneš ujutru,

sve miriše,

još nije sunce pripeklo,

napijem se u banji te divne,

hladne vode

Radobolje,

pa niz ulicu,

pored Đačkog doma,

pa po zidiću i Ante Zuanića,

pored HIT-a Korzom,

pored BRISTOLA,

preko Titovog mosta,

izmedju Banje sa dva lava

i Hotel NERETVE,

preko Musale

i pored muzičke škole,

ka “slastičarni”,

pored brice Torle,

Fejićevom

pored kina ZVIJEZDA

i česme

kod Roznamedžijine džamije,

pored Đikićevog turbeta

kod Karađoz-begove džamije,

do Tepe,

pa kroz Kujundžiluk,

pored pradedine magaze,

preko Starog mosta,

zastajući da vidim

vrtloge smaragdne Neretve,

pa niz most,

pored Tabahane

i Hotela RUŽE

Cernicom

ka HIT u

i kući.

To je za mene Mostar.

(Dženana/20240402)

Fotografije iz vlastite arhive

(spagos)

Komentariši